Het verhaal van hoe de hagelslag van Albert Heijn mij het leven zuur maakt.
Het is zondagochtend. Ik draai me nog een keer lekker om. Met het gekwetter van wat vogels op de achtergrond word ik langzaam wakker. Ik doe mijn ogen open en zie de eerste zonnestralen voorzichtig de kamer verlichten.
Voorzichtig stap ik uit bed en rek mij uit. Tijdens mijn eerste wankele stappen van de dag wrijf ik de laatste restjes slaap uit mijn ogen. Een verkwikkende douche zorgt ervoor dat de slaap ook uit de rest van mijn lichaam verdwijnt. Hallo zondag… ik ben er klaar voor!
Uit volle borst zing ik ‘Wespen op de appeltaart’ van Spinvis en huppel richting koffiezetapparaat. De koffie stroomt langzaam in het voorverwarmde kopje en de heerlijke aroma’s vullen langzaam de keuken. Ik pak een zak met vers brood uit de lade en leg twee sneetjes op het aanrecht. Een dikke laag roomboter dient als ondergrond voor mijn favoriete beleg, XL hagelslag.
Met een grote glimlach van de voorpret pak ik de hagelslag van de Albert Heijn. Met een vingervlugheid waaruit een ruime ervaring blijkt schuif ik het pak open. Rustig begin ik te schudden. Maar er gebeurt niks.
Ik schud heftiger, nog steeds niks. Inmiddels is het lunchtijd geworden en ik sta nog steeds te schudden. De zondagsmiddagwandeling en het theemoment laat ik aan mij voorbijgaan. Ik heb een missie. Een hagelslag missie. Na vele dappere pogingen knapt er iets. Wat volgt kan ik het beste omschrijven als een hagelslagveld. Een veel te grote hoop hagelslag onttrekt mijn boterhammen compleet aan het zicht. Inmiddels heb ik er mijn buik vol van en is mijn eetlust verdwenen.
Moraal van dit verhaal? Koop nooit XL hagelslag van de Albert Heijn. De hagels zijn XL maar de opening in het pak niet.