De slaap uit mijn ogen wrijvend stap ik de woonkamer binnen.
Met moeite tilt de hond zijn verfrommelde kop omhoog en kijkt door het spleetje van één oog wie zijn slaap zo ruw verstoort. Een messcherpe analyse van ruim een seconde volgt waarna de kust veilig wordt verklaard. Hij weet zijn enthousiasme te beteugelen en in plaats van een uitbundige ochtendgroet ploft zijn kop weer op zijn kussen.
Het duurt zeker een kwartier voordat het hoopje hond weer in beweging komt. Even achter de oren krabben en daarna worden al rekkend en strekkend voorzichtig de eerste stappen gezet. Even stilstaan om uitgebreid te gapen om zich daarna weer krakend in gang te zetten met een duidelijk doel voor de half geopende ogen.
Binnen een paar passen heeft hij zijn andere kussen bereikt en ploft weer neer. Genoeg beweging voor deze ochtend. De typische hondenlucht en een vlooienoptocht volgen enige momenten later.
Het grote aftellen naar de lunch is begonnen.
Fijne dierendag Nino!