Achter zijn eigen staart aanrennen, hypnotiserend naar een muur kijken en de voordeur met zijn leven bewaken en iedereen die door de achterdeur komt vrolijk begroeten. Ik durf best te zeggen dat Woofer niet het meest heldere licht is.
Maar toch heeft hij het leven een stuk beter begrepen dan het gros van de mensheid. Vanmiddag een klein stukje gewandeld met die kleine haarbal en dan valt soms je mond open van verbazing.
Rustig samen met de buurman boxer chillen in de zon en een “staring contest” glorieus winnen van Henk, de keeshond van de overburen. Geen haat te bespeuren, slechts de liefde voor één ding; genieten van het leven.
Het mooiste voorbeeld is Woofer zijn beste vriendin (of vriend; dit is nog een klein discussiepunt, maar ook als Woofer een kleine homohond blijkt te zijn, is dit geen enkel probleem). Zijn maatje is een rode poes waar hij altijd enthousiast op afrent, mee knuffelt en met alle liefde een handjevol vlooien in ontvangst neemt. Historisch gezien gezworen vijanden (Dommel & Azrael / Garfield & Odie) maar je voelt de liefde stromen.
De wereld om ons heen verhardt en de tolerantie is vaak ver te zoeken. #handinhand en demonstraties zijn mooi, maar we hebben veel meer behoefte aan een nieuwe moraal. Wat mij betreft een mooi moment om ‘heb uw naaste lief als uzelf’ grondig te herschrijven naar ‘Heb u naaste lief zoals Woofer doet’, dan ziet de wereld er toch een stuk mooier uit.