Voor de verandering eens een stukje zonder enorme knipoog.
Nederland heeft goede gezondheidszorg waarin misschien nog wel betere mensen werken. Afgelopen december, bij mijn eerste ziekenhuisopname ooit, ben ik dan ook uitstekend verzorgd. Toch werd ik afgelopen week geconfronteerd met de minder kant van de zorg… de bureaucratie. Leest u even mee?
Op 1 december 2017 meld ik mij na een doorverwijzing van de huisarts in het ziekenhuis voor een röntgenfoto. Er wordt een klaplong geconstateerd. Na even wachten op de Spoedeisende Hulp komt de longarts mij vertellen dat het hem verstandig lijkt dat ik een nachtje ter observatie blijf. Tot zover is er niks aan de hand.
Zodra een behandeling start wordt door het ziekenhuis een Diagnose Behandeling Combinatie (DBC) gestart. Alle ziekenhuiszorg die onder de behandeling voor de diagnose valt, wordt in rekening gebracht onder deze DBC. In mijn geval wordt een DBC aangemaakt voor “1702 Pneumothorax”. Tot zover is er wederom niks aan de hand.
Na mijn nachtje in dit veel te dure hotel volgt nog een traject met een aantal onderzoeken en testen. De laatste onderzoeken vinden plaats in februari 2018. Op dit moment wordt de DBC belangrijk. Een zorgverzekering sluit je af per jaar, terwijl een behandeling voor een diagnose jaaroverschrijdend kan zijn. Voor de vergoeding vanuit een zorgverzekering is de start van de DBC van belang. Het jaar dat een DBC wordt gestart is het jaar waarover de kosten in rekening worden gebracht.
Normaal gesproken duurt een DBC 120 dagen. De gehele kosten van mijn behandeling waren ruim binnen deze 120 dagen gemaakt en zouden dus normaal gesproken ook vallen onder mij eigen risico van 2017. De DBC was immers in 2017 gestart. In maart van 2018 volgt dan ook een factuur voor het eigen risico van mijn behandeling. Tot zover nog steeds niks aan de hand.
Maar dan wordt het augustus 2018 en ploft een factuur van het eigen risico van 2018 op de mat. Vreemd in mijn ogen, mijn DBC was immers al in rekening gebracht. Nu is er dus wel iets aan de hand.
Enig onderzoek leert dat een DBC 120 dagen loopt… tenzij je wordt opgenomen. Dan wordt de DBC ingekort tot 42 dagen en deze wordt alleen verlengd als je na je ontslag nogmaals wordt opgenomen of dagverpleging krijgt. Voor alle zorg na deze 42 dagen wordt een nieuwe DBC aangemaakt en wordt over 2018 dus opnieuw het eigen risico in rekening gebracht. .
Het was voor mij dus goedkoper geweest om mij niet te laten opnemen of om mij nogmaals te laten opnemen binnen 42 dagen na ontslag. En dat voelt vreemd en is niet te volgen voor patiënten.