Ineens betrekt de lucht en vallen langzaam enkele regendruppels naar beneden. De auto voor mij doet de ruitenwissers aan. Ik zie dit en begin me mateloos te ergeren aan het feit dat de ruitenwissers aan de voorzijde een ander ritme aanhouden dan de ruitenwisser aan de achterzijde.
Het is 1997. Ik sta voor de keuze en het kan me niets meer schelen. Ik storm in een te groot wit overhemd het podium op en playback vol overgave Margherita van Marco Borsato. Sterren, ik liet ze verbleken. Van de eeuwige schaamte bevrijd. Maar sindsdien heb ik last van chronische Borsatoisme. Lees verder »Borsatoisme. Dat gun je niemand.
De Gemeente Veendam is hip en faciliteert daarom de ‘Veendammer Outdoor Kringloopwinkel’, plaatselijk beter bekend als VOK. Ik scoorde hier al een prima fitnessbankje en de buurman geniet al tijden van zijn antieke schommelstoel. In Veendam doen we niet aan Marktplaats. Nee! Een echte Veendammer met een oud bankstel denkt VOK it!
Het nieuwe jaar begon met een enorme kater. Volgens sommige mensen ligt dit slechte gevoel aan de 4 metworsten, pondje brokkelkaas, de 7 oliebollen (waarvan 4 met krent) en 3 liter surrogaat champagne waarmee ik het geheel heb weggespoeld. Maar persoonlijk denk ik dat dit er niks mee te maken… Lees verder »Gefeliciteerd met uw verlies
Nederland heeft goede gezondheidszorg waarin misschien nog wel betere mensen werken. Afgelopen december, bij mijn eerste ziekenhuisopname ooit, ben ik dan ook uitstekend verzorgd. Toch werd ik afgelopen week geconfronteerd met de minder kant van de zorg… de bureaucratie. Leest u even mee?
Mijn schoen staat al dagen klaar Maar elke ochtend vind ik hem leeg Ja beste mensen het is echt waar Terwijl ik vroeger altijd wel iets kreeg Ik zag wel schimmen op de daken Het silhouet van een groep mannen Een stel oude botten hoorde ik kraken Maar ik had… Lees verder »Hij bijt niet, Sinterklaas
De slaap uit mijn ogen wrijvend stap ik de woonkamer binnen. Met moeite tilt de hond zijn verfrommelde kop omhoog en kijkt door het spleetje van één oog wie zijn slaap zo ruw verstoort. Een messcherpe analyse van ruim een seconde volgt waarna de kust veilig wordt verklaard. Hij weet zijn enthousiasme te beteugelen en in plaats van een uitbundige ochtendgroet ploft zijn kop weer op zijn kussen
