Langzaam beweegt mijn duim richting de bel. Met een soepele beweging haal ik de trekker over. Een verrassend vrolijk *PING* schalt door het bos. Geërgerd zie ik twee hoofden omdraaien en een zoekende blik over het pad werpen. Waarom? Wat verwacht je? Een ijscoman die bellend zijn waar probeert aan te prijzen? Nee! Een fiets
Dit ga je nooit geloven! Het is bizar! Feiten die door iedereen worden verzwegen! De neef van de broer van mijn buurman kent een man in Engeland die elke ochtend cornflakes met karnemelk eet. Dat is op zichzelf al gek, maar het wordt nog veel gekker! Hij is sinds kort… Lees verder »Corona complot: het is de schuld van de overheid
Fluitend loop ik langs de schappen van de supermarkt. Ik gris een liter Griekse yoghurt uit de koeling, gevolgd door een uitnodigend uitziend zakje ongebrande noten. Via een omtrekkende beweging langs de bananen kom ik uit bij de bosbessen, ook die verdwijnen genadeloos in mijn mandje. Eén ding is zeker, er moet weer gewerkt worden aan een summerbody.
Verjaardagen. Ik vind daar iets van. Zelf vier ik mijn eigen verjaardag als sinds mijn 12e niet meer, omdat verjaardagsfeestjes na je 12e gewoon over het hoogtepunt heen zijn. Want hoe leuk is het om een uitnodiging te krijgen die omgegeven is met mysterie; ‘het is nog een verrassing wat… Lees verder »Verjaardagsergernissen
Ik schud heftiger, nog steeds niks. Inmiddels is het lunchtijd geworden en ik sta nog steeds te schudden. De zondagsmiddagwandeling en het theemoment laat ik aan mij voorbijgaan. Ik heb een missie. Een hagelslag missie. Na vele dappere pogingen knapt er iets. Wat volgt kan ik het beste omschrijven als een hagelslagveld.
